Kadırga Yaylası çocukluğumuz…/Em.Öğrt. Şakir Sağlam
“Kadırga Yaylası çocukluğumuz” diyebilen kaç kişi kaldı ?
Ama bir dur ve bak yeni kaç ev yapıldı? Evet yapıldı. Ancak mevsim boyunca kalanların iyice azaldığını görüyoruz. Yeni yapılan evlerde, otçu haftası şenliklerine gelenler kalıyorlar sanki.
Ama sonuçta geliyorlar, kalıyorlar, yayla ediyorlar. Bu güzel.
Neler neleeer var anılarda!
Kimi yaylaya yürüme gittiği günleri anımsar. Kimi kemençe ile Sazalanı’nda teptiği horonu. Kimisinden Oruçbozan suyu maceralarını dinlersiniz. Aşağı obadan otçu ile çıkmanın keyfini, Taşoluktan aşağı gelenlerle, Çadırdüzü’nde kavuşma sırasında kıvrattığı türküleri mi dersiniz.
Havasının temizliği , ciğerlerinize yıllık oksijeni depolamayı mı dersiniz. Sessiz tepelerinden aşan dumanın yarattığı eşsiz manzaraları bir ressam inceliğinde örmesini mi?
Kavuşması başka duygulu, dönüşü başka hüzündür. Bu yollarda yaşanan çileyi de maceraların güzelliklerini de yaşadı insanlarımız. Ne dense azdır. Ancak gidilince, yaşanınca görülür…
Kadırga anıları yazılmalı. Nasıl içtin suyunu? Dağlarında nerelerde dolaştın? Otçularında bulundun mu? Horon tepebiliyor musun? Köy dışında yaşayanlarla haberleşebiliyor musun, otçuya gelebiliyorlar mı?
Yazanlar bize gönderirlerse, yayınlarız, yerimiz var.
Karma FotoAlbum izleyelim.
